kışın en sevilen yanı

hepsi çok güzel de oturup annemin kestaneleri pişirmesini beklemek çok başkaydı be soba vardı soba çıtır çıtır yanardı ışığı kapatınca tavanda yaptığı dansı izleyerek uyurdum. özledim resmen 35 yaşındayım bi seni sevdim çok saçmaaa

soğuk olması bile aşık olunacak bir neden 4 mevsim kış olsun

anılarını bi kenara koyayım desem hayatta koyamam. dört mevsimin kış olmasını isteyen yazar taraflarındayım ve sadece mevsimsel kıyafet geçişi yaşamak çok zor.

terlediğim ya da sıcak basan mevsimleri, zamanları niye seveyim? sorunlu muyum ben. böyle hırkaya kazaklara sarınacaksın ve ben kışları daha dinç oluyorum.

(bkz: aramaya inanmak) (bkz: kış mevsiminin en güzel yanı) ayrıca (#1088370)

bir kere sıcak olmuyor. aşık olunası değil mi?

üstüne battaniye atıp keyifle çay içmek

üşüyünce yumoş yumoş battaniyenin vermiş olduğu o sıcaklık... polarlarım, botlarım... bi kere dışarı çıkarken ne giysem derdi olmuyo insanın. giy kabanı çık istersen altında pijaman olsun. eline sıcacık kahveni alıp gece yağan karı izlemenin verdiği mutluluktan bahsetmiyorum bile.

terlemiyor olmak

yere düşünce düştüğüm yerimin acımaması.

hiçbir yanı. kış mevsimini hiç sevmem.

uzun çoraplar hırka kazak

bere. bere hastası olarak bütün kış boyunca hiç çıkarmıyorum kafamdan.

(#1180800) karda yürümek. ama böyle tertemiz, bembeyaz karda yürüyeceksin ki keyif alasın.

yorganın altında terleme derdin olmuyo ya bi onu seviyorum o bi ayak bi kol yorgandan çıkmak zorunda değil

pammık gibi kar yağması

bim'e sadece kışın gelen sıcak çikolatalar ❤

sessiz, sakin. insanlar daha bir düşünceli. düşünceli derken, hep düşünür haldeler. sokaklar yalnız ve boş, koşuşturmaca yok. bütün varlıklar sinesine çekiliyor. soğuk fakat bu soğukta herkes biraz daha sıcak.

biz bir kış günü tanıştık. siz bilmezsiniz hoş bilmeyin zaten, benim beyin elleri sürekli buz gibi olur benim eller de hiç soğuk nedir bilmez. eee ısı dengelemek gerek, o an o soğuk eli elime değince "ulan kış ne mübarek mevsim." dedim. o gün bu gündür kış benim mevsimim.

donumu kafama kadar çekip evde öyle dolaşmak. evet kızlar bu bir sır değil her erkek öyle gezer.

tabiki mandalina yiyebilmek

mandalina

kestane

ü ş ü m e k . . .

koltuğa yayılıp battaniye eşliğinde miskin miskin evde yatmak. tabii dışarıda pıtır pıtır sakince yağan yağmur olacak. aynı anda da fırındaki kekin kokusu bütün evi saracak. özetle kışın en sevdiğim yanı evde keyif çatmak.

kat kat giyinmek

nar ve mandalina

(bkz:kahve ve kitap alıp onlarla foto çekip instagrama atmak)

kar yazamıyorum yağmıyor buralara.. o yüzden yağmur, salep ve mandalina kışın en sevdiğim yanı. ek olarak yağmurlu havada polarla battaniyeyle koltuğa tünenmek..

mandalinalar, karalahana çorbası ve kaban giymek. kaban giyince kalıplı görünüyorum dldlkdkdm

soba üzerinde kestane ısıtmak ve sıcak diye yavaş yavaş onu yemek. ahh eski günler. eski güzel günler...

kışın sevmek için bir neden bile yok en basit bira bile yazın ki keyfi vermiyor

dışarı çıktığım zaman gerçekten etrafta gereksiz kimse olmaması ama onun dışında her akşam sokakta yaşayan hayvan ve insanları düşünmekten uyuyamam böyle de çelişkili bi mevsim

mersin'in bağrından kopup gelmeme rağmen bu soğukta dışarı çıkacak olmama şaşıran insanlar. bir soğuk havaları, mersin'in güneşi kadar sevdik :d

dergiler ve şiirlerin dibine vurmakkkkkkk..

sokağa çıktığında suratına vuran, burnunu donduran soğuk hava. ve o soğuk havayla anlam kazanan sıcak şeyler. bilmiyorum ama yaz beni çok mayışık hissettiriyor, kışın dinç hissediyorum.

kahvemle ısınabiliyorum

Montun ceplerine bir şeyler koyabilmek. Erkekler için tam bir eziyet. Anahtarlarlarıydı, cüzdanıydı, sigarası, çakmağı, cep telefonu vs. Hal böyle olunca cepler şişiyor. Yürüyen seyyar satıcı gibi dolanıyoruz. Hele ki dockers tarzı pantolonları hiç giyemiyoruz. (bkz: Montumun cebinde yok kuruş)

Kahve ve çikolatamla pencereden yağmuru, karı izlemek. Kara yatmak, o kart kurt seslerini duymak, yağmurda ıslanmak. Uff daha sayarım ben.

Beni yakından tanıyanlar bilir ki kıştan hiç haz etmem. Ama kışı mecbur yaşıyorken de içindeki güzel yönleri görmeye çalışırım. Lapa lapa yağan karda yürümek ve hiç ayak basılmamış yere basınca oluşan o ses en sevdiğim yanıdır. Bence.

(bkz: mavi ekran) (bkz: yok öyle bir şey)

Ayaklarım üşümediği, sinüzitim azmadığı sürece severim. Ortalıkta tinerci gibi gezsem bile.

bir kere terlemiyorsun... kestane, mandalina, portakal yiyebilmek yumuş yumuş bereler, atkılar takmak üstünde o pamuk yorganın ağırlığı ile uyumak dışarıda donup eve gelince karşılaşılan sıcağın verdiği o his benimkinin de aralarında bulunduğu biiir sürü doğum günü daha çok bitki çayı, daha çok sahlep, daha çok boza daha çok var çook :)

Kar yağdıktan sonra akşam o sessiz ve daha aydınlık sokaklarda yürümek

mont giymek ama şu açıdan; yazın markete falan giderken mutlaka üstümüzü değiştirmemiz gerekiyor, kışın pijamanın üstüne mont giyip 2 saniyede çıkabiliyoruz. bi de (bkz: kestane)

Üşümek Sweetshirt giymek Ev botu giymek Yorganla yatmak Terlememek Kar Yağmur Öğle bile havanın hafif karanlık gibi kasvetli bi hava olması

Elbet bir gün bitecek olmasıdır. Bir insan hiç mi sevmez kışı ya, çünkü herkese aynı davranmaz bu mevsim; sadece fakiri üşütür, zengine edebiyatını yaptırır. Kış kapitalisttir.

Sıcak kahve mont kazak bot bunlar güzel sebebler